Etykiety produktów - bezpieczeństwo i prawo

Odpowiedzialność producenta za szkodę wyrządzoną przez niebezpieczną żywność jest prawnie określona (za szkody spodowdowane przez wady produktu, czyniącego go niebezpiecznym dla otoczenia). Odpowiedzialność spada zawsze na wytwórcę produktu spożywczego szczególnie w sytuacji w którym produkt zagraża dobru największemu, jakim jest życie i zdrowie człowieka. Stara zasada rzymska głosiła "Czyje korzyści, tego ryzyko - eius commodum cuius periculum" i zakłada że ten kto prowadzi działoność gospodarczą spożywczą jest obarczony ryzykiem i powinny mieć tego świadomość i ponosić odpowiedzialność za szkody, nawet niezależnie od swojej winy. Prawo w zakresie odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez produkty niebezpieczne podane jest w dyrektywie nr 85/374 EWG w sprawie ujendolicenia prawnych i administracyjnych przepisów państw członkowskich o odpwoiedzialności za wadliwe produkty. Dyrektywę o odpowiedzialności za produkty wdrożyła do prawa polskiego Ustawa o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrzodzoną przez produkt niebezpieczny. Zgodnie z tymi regulacjami producent ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez produkt tylko wtedy, gdy produkt wywołujacy szkodę zostanie uznany za produkt niebezpieczny. O tym czy produkt jest bezpieczny , decydują okoliczności w chwili wprowadzenia go do obrotu oraz podane konsumentowi informacje o właściwościach produktu. Dlatego informacje zawarte na opakowaniach i etykietach są niezwykle ważne. Istotne są instrukcje i informacje o zasadach użytkowania, celu produktu oraz jego właściwościach. Mają one na celu wskazać konsumentowi, na czym polega jego prawidłowe użycie. Dokładna i poprawna informacja o produkcie jest dla producenta obroną przed ewentualnymi roszczeniami konsumentów. Uwolnienie od odpowiedzialności jest możliwe. Producent nie odpowie za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, jeśli wskaże przesłanki zwalniające go z odpowiedzialności, następujące :
1. niewprowadzenie produktu niebezpiecznego do obrotu,
2. wprowadzenie produktu niebezpiecznego do obrotu poza działalnością gospodarczą producenta,
3. ujawnienie się własciwości niebezpiecznych produktu po wprowadzeniu go do obrotu, chyba że własciwości te produkt miał jeszcze przed wprowadzeniem go do obrotu,
4. zgodnośc produktu z przepisami prawa w momencie wprowadzenia go do obrotu,
5. niemożność przewidzenia właściwości niebezpiecznych produktu w momencie jego wprowadzenia do obrotu, oceniana wg. stanu nauki i techniki w tym zakresie.

SUBSTANCJE DODATKOWE (czytaj więcej)

Przepisy dotyczące substancji dodatkowych odnoszą się do wszystkich branż przemysłu spożywczego. Przepisy Unii Europejskiej dotyczące substancji dodatkowych. Aktem prawnym regulującym stosowanie substancji dodatkowych do żywności w krajach Unii Europejskiej jest rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr. 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008r. w sprawie dodatków do żywności. Szczegółowe warunki stosowania substancji dodatkowych w poszczególnych kategoriach środków spożywczych są zawarte w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1129/2011 z 11 listopada 2011r. Wykazu dodatków do żywności.

PRZYKŁADY (czytaj więcej)

Istnieje wiele przypadków i przykładów na to, że substancje uważane początkowo za bezpieczne okazały się po jakimś czasie szkodliwe. Przykładem są : - Freony, tworzywa sztuczne w tym PCW. Przykładem takich towarów są również leki których niewykryte przed wprowadzeniem na rynek działania uboczne stały się groźne dla życia i zdrowia (Talidomid). Podobna sytuacja może wystąpić w przypadku wprowadzania do obrotu żywności GMO, ponieważ całkowite ryzyko związane z wprowadzeniem jej do obrotu jest obecnie trudne do określenia.

Etykiety na produkty spożywcze