Drukarnia Fleksograficzna
Etykiety bezklejowe

Etykiety na miód


Etykiety na miód pszczeli, na słoiki z miodem spadziowym (etykiety na miód spadziowy) oraz inne odmiany jak :

- etykiety na miód lipowy,

- etykiety na miód rzepakowy,

- etykiety na miód akacjowy,

- etykiety na miód gryczany,

- etykiety na miód wielokwiatowy,

- etykieta na miód nawłociowy,

- etykieta na miody nektarowo – spadziowe,

- etykietki na miody ze spadzi iglastej, ze spadzi liściastej.

 

Etykiety samoprzylepne termotransferowe lub termiczne nawinięte na rolce, z nadrukiem wykonanym w technologii fleksograficznej czyli za pomocą matryc polimerowych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich farb odpornych na uv, na słońcu nadruk nie blednie, nie traci swoich żywych kolorów. Naklejki te często różnią się od innych tym, że mają nietypowe oryginalne krztałty. Za pomocą uszlachetnień druku (złocenia na zimno srebrzenia Cold Stamping) można podkreślić wyjątkowość produkt. Certyfikaty EuroLIŚĆ i logo z napisem PRODUKT POLSKI są coraz bardziej popularne.  Logo firmy posiadają większę firmy z branży pszczelarskiej. 

 


 

W razie pytań, nasi eksperci służą pomocą:

- Bartecki Michał,

- Agnieszka Kacmarska


Napisz e-mail z zapytaniem    Formularz    Tel. +48 61-28-53568


Prawidłowo oznakowane etykiety na miód powinny zawierać takie dane szczegółowe:

- pełną nazwę miodu – np. miód spadziowy ze spadzi liściastej,

Warto pamiętać, że przy miodach obok gatunku miodu powinno występować określenie jaki to jest konkretnie produkt. 

dane identyfikujące producenta (pszczelarza, pasieki, firmy) adres lub imię i nazwisko z pełnym adresem zamieszkania. W przypadku firm należy wskazać formę prawną, np. Sp. z o.o.

datę minimalnej trwałości – najczęściej dla miodu określa się ją jako 36 miesięcy od daty rozlewu.

oznaczenie partii produkcyjnej – najczęściej umieszczamy zapis, że data minimalnej trwałości (lub data rozlewu) jest jednocześnie numerem partii.

warunki przechowywania – jeżeli środki spożywcze wymagają szczególnych warunków przechowywania lub warunków użycia, należy podać te warunki. W odniesieniu do miodu podaje się takie informacje jak np. „Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu”, „Przechowywać w temperaturze do 18°C”, „Chronić przed działaniem promieni słonecznych”. Warunki przechowywania, jakie wskażemy na etykiecie z miodem muszą być spełnione również podczas transportu i oferowania miodu do sprzedaży.

miejsce pochodzenia – podajemy kraj lub region pochodzenia produktu, np. „kraj pochodzenia: Polska”, „produkt polski”.

Nazwa, firma lub adres podmiotu działającego na rynku spożywczym umieszczone na etykiecie nie stanowią oznaczenia kraju ani miejsca pochodzenia żywności w rozumieniu rozporządzenia.

oznakowanie ilości nominalnej – może być poprzedzone dodatkowym napisem, odpowiednio: „objętość netto”, „masa netto” lub „zawartość netto”. Informacja ta podawana jest w jednostkach objętości [ml, l] w przypadku produktów płynnych lub w jednostkach masy [g, kg] w pozostałych przypadkach. Przyjęto, że miód sprzedajemy w jednostkach masy, nawet jeśli jest w postaci patoki (płynnej). 

 

 

DO KONTAKTU Z ŻYWNOŚCIĄ  można stosować kleje :

1. S2800 - na mięso do naklejania bezpośrednio na, 

2. RP36fg i RP36ml - akrylowy do kontaktu z żywnością tłusta bezpośrednio

3. RH5F fruit i Rp1001, klej nazywany klejem na opony, odmiana z certyfikatem, do bezpośredniego kontaktu

4. s9500 klej biodegradowalny (test),

5. S2045n kauczukowy i do żywności, do niskich temp., FH21, RH9, do kontaktu pośrednio,  

6. RH9F , RH9L, RHR5, 

7. C2075n, na mrożenie do głębokiego mrożenia, Rp48, RH1, Rh3, pośrednio,

8. s697

9. S2030 do wina

10. odlepne RC10, RR21, RR23, RR22, RR28,

11. Wodnorozpuszczalne RP45,

12. Na wódki RP74, 

13. Na arkusze A4 - RPAF, RPA4,  S2012

14. S2000n akrylowy standard, s692n standard, AP901, Rp37, RP51, RP537,

15. S7000er pośredni kontakt

16. s692

17. s2065

 

Na etykietach z miodem nie należy stosować sformułowania „Najlepiej spożyć do...”, ponieważ wskazana data określa termin, po upływie którego produkt nie nadaje się do spożycia. Tego typu określenie stosuje się na etykietach mniej trwałych produktów spożywczych, które szybko się psują, takich jak np. mleko czy mięso.

Dla produktów o trwałości powyżej 18 miesięcy (a więc również i miodu) wystarczy podać tylko rok. Datę dzienną (tzn. dzień i miesiąc) podaje się dla produktów o trwałości do 3 miesięcy, natomiast dla wyrobów o trwałości od 3 do 18 miesięcy podajemy miesiąc i rok.

Dane firmy lub pszczelarza mogą zostać nadrukowane na etykiecie lub umieszczone za pomocą pieczątki.

Przy okazji omawiania treści, jakie powinna zawierać etykieta z miodem warto dodać, że środek spożywczy (w tym również i miód) wprowadzony do obrotu na terenie naszego kraju musi być oznakowany w języku polskim. Niby jest to oczywiste, warto jednak o tym pamiętać, jeśli oferujemy miód w miejscach turystycznych i etykiety dostosowujemy do naszych zagranicznych klientów.

 

Ponadto w załączniku nr 2 § do Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 lipca 2009 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących oznakowań towarów paczkowanych (Dz. U. Nr 122, poz. 1010) wskazano jaka powinna być minimalna wysokość cyfr i liter w oznakowaniu ilości nominalnej towaru paczkowanego:

 

Ilość nominalna
towaru paczkowanego
[g lub ml]
Minimalna wysokość
cyfr i liter
do 50 2 mm
powyżej 50 do 200 3 mm
powyżej 200 do 1000 4 mm
Powyżej 1000 6 mm

 

Jeśli rozlewany jest miód np. do popularnych słoików o pojemności 900 ml, w których masa netto (ilość nominalna) miodu wynosić będzie 1250 g dla jednego słoika, to wysokość czcionki na etykiecie powinna wynosić 6 mm. 

 

Rozporządzenie (UE) nr 1169/2011 w porównaniu do wcześniej obowiązujących przepisów w zakresie znakowania środków spożywczych wprowadza następujące zmiany:

  • Zwiększenie czytelności informacji dla konsumentów poprzez ustalenie minimalnej wielkości czcionki (minimum 1,2 mm wysokości małych liter) dla dwunastu obowiązkowych informacji (7 z nich dotyczy m.in. miodu, zostały wymienione powyżej),
  • Zwrócenie uwagi na większe bezpieczeństwo osób cierpiących na alergie poprzez wyróżnianie składników alergennych w wykazach składników (nie dotyczy m.in. miodu),
  • Zmiana zakresu informacji o wartości odżywczej produktów jako element unijnej strategii zapobiegania nadwadze i otyłości mieszkańców Unii Europejskiej (nie dotyczy m.in. miodu),
  • Rozszerzenie dotychczasowych zasad podawania informacji o pochodzeniu produktów (przepisy te już wcześniej dotyczyły kilku środków spożywczych, w tym miodu),
  • Wprowadzenie obowiązku podawania uszczegółowionych informacji o zastosowanych składnikach produktów, np. na temat stopnia utwardzenia/uwodornienia tłuszczów i olejów roślinnych oraz ich źródła (nie dot. m.in. miodu).

W przypadku opakowań lub pojemników, których największa powierzchnia jest mniejsza niż 10 cm2, obowiązkowe jest umieszczenie na opakowaniu lub etykiecie tylko 4 elementów: nazwy, składników alergennych (nie dot. miodu), ilości netto i okresu trwałości.

 

Jakich treści nie wolno zamieścić na etykiecie z miodem.

Producent (a więc również pszczelarz sprzedający produkty ze swojej pasieki) nie może przypisywać produktowi żywnościowemu właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia.

Informacje zawarte na opakowaniu produktu spożywczego, w tym miodu, nie może wprowadzać konsumenta w błąd, w szczególności co do charakterystyki produktu (w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji). Nie można również przypisywać produktowi działania lub właściwości, których nie posiada i nie może sugerować, że produkt posiada szczególne właściwości, jeżeli wszystkie podobne produkty posiadają takie właściwości (np. miód nie zawierający cholesterolu). Na etykiecie z miodem nie należy zamieszczać również informacji, że miód jest np. „dietetyczny”, ponieważ sugerowalibyśmy, że jest środkiem specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

 

W związku ze zmianami dotyczącymi znakowania żywności producenci na opakowaniach powinni zamieszczać informację o wartości odżywczej

Pomimo że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 weszło w życie 13 grudnia 2014 r., to wyjątkowo artykuł 9. ust. 1. lit. l) (wartość odżywcza) stosuje się od 13 grudnia 2016 r.

Do tego czasu w świetle aktualnie obowiązujących przepisów unijnych i krajowych informacja o wartości odżywczej jest obowiązkowa w odniesieniu do: środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, żywności z dodatkiem witamin i składników mineralnych oraz środków spożywczych powszechnie spożywanych, jeżeli w oznakowaniu, prezentacji albo reklamie tego środka jest podawane oświadczenie.

Poza tymi przypadkami, w chwili obecnej (do 13 grudnia 2016 r.), znakowanie środków spożywczych wartością odżywczą jest dobrowolne.

Ponadto w załączniku do Rozporządzenia wymieniono produkty zwolnione z wymogu przedstawiania obowiązkowej informacji o wartości odżywczej, wymieniono: „Produkty nieprzetworzone, które zawierają pojedynczy składnik lub pojedynczą kategorię składników”, co dotyczy miodu, zatem również po 13 grudnia 2016 r. pszczelarze nie są zobowiązani do podawania wartości odżywczej na etykiecie z miodem.

 

Oczywiście na zasadzie dobrowolności, informację o wartości odżywczej pszczelarz może zamieścić na opakowaniu pozyskanego przez siebie miodu.

 

Wartość odżywczą produktu można określić na podstawie analizy laboratoryjnej lub na podstawie ogólnie dostępnych i zaakceptowanych danych.

 

Musimy podawać wykaz składników wraz z informacją dla alergików.

Zgodnie z art. 19 ww. rozporządzenia ((UE) nr 1169/2011) nie jest konieczny wykaz składników w przypadku środków spożywczych zawierających jeden składnik, gdy:

a) nazwa środka spożywczego jest identyczna z nazwą składnika; lub

b) nazwa środka spożywczego umożliwia wyraźne zidentyfikowanie charakteru składnika.

Tutaj warto zauważyć, że Komisja Europejska uznała pyłek za element miodu, a nie jak wcześniej proponowano – za składnik miodu. W związku z powyższym na etykiecie z miodem nie jest wymagany wykaz składników.

Odnośnie informacji dla alergików na etykiecie, to miodu jako składnika powodującego alergie lub reakcje nietolerancji nie wymieniono w załączniku II do rozporządzenia („Substancje lub produkty powodujące alergie lub reakcje nietolerancji”), a poza tym – zgodnie z powyższym – nazwa środka spożywczego (miodu) jest identyczna z nazwą składnika.

Na zakończenie warto dodać, że przepisy rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 nie obejmują działań w rodzaju okazjonalnego przygotowywania i dostarczania żywności, podawania posiłków i sprzedaży żywności przez osoby prywatne, np. podczas imprez okolicznościowych, charytatywnych, lokalnych kiermaszów itp., jednak każda inna działalność związana z dostarczaniem konsumentowi produktów spożywczych wymaga znakowania tych produktów zgodnie z powyższymi przepisami.

Środki spożywcze wprowadzone na rynek lub opatrzone etykietą przed dniem 13 grudnia 2014 r., które nie spełniają wymogów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, mogą pozostawać w obrocie do czasu wyczerpania zapasów tych środków.

EUROLIŚĆ

Euroliść - znak ekologiczny przyznawany przez Komisję Europejską dla produktów ekologicznych w Unii Europejskiej. Umieszczany obowiązkowo na wszystkich paczkowanych produktach ekologicznych wyprodukowanych w jednym z państw członkowskich i spełniających obowiązujące normy wspólnotowe. Nie obejmuje produktów importowanych spoza terenu Unii.

 

EKOland

Ekoland - znak ekologiczny najlepiej rozpoznawalny w Polsce symbol przeznaczony dla ekologicznej żywności. Przyznaje go Polskie Stowarzyszenie Producentów Żywności Metodami Ekologicznymi. Gospodarstwa, które ubiegają się o przyznanie oznaczenia ekologicznego muszą spełnić szereg kryteriów, m.i n.: użytkować działki w sposób służący zachowaniu bioróżnorodności, nie stosować wypalania traw, planować wypas zwierząt tak, aby nie zagrażał on ptakom łąkowym i cennym gatunkom roślinności dzikiej, a także chronić glebę i wodę. Gospodarstwa ekologiczne, które chcą posługiwać się znakiem ekologicznym Ekolandu nie mogą też produkować żywności modyfikowanej genetycznie (GMO).

TESTY :

0. Naklejanie na powierzchnie :

- szkło, słoiki szklane

- rzadko spotykane pojemniki plastikowe

1. Odporność nadruku Flekso lub Termotransferowego, tarcie, chłonność materiału

2. Odporność fizyczna, rozdzieranie materiału, marszczenie się materiału, aplikowanie aplikatorem

3. Odporność na wysoką temperaturę :

- słońce (30-40 stopni),

- podpalanie (wysoka temp.),

4. Odporność na niską temperaturę :

- lodówka

- zamrażarka

- głębokie mrożenie

5. Różne konstrukcje z klejami, właściwości klejów :

- odlepność, naklejanie na powierzchnie zakrzywione, zostawianie śladów kleju

- odporność na alkohole i benzyny,

- odporność na tłuszcze, kontakt z żywnością.