Etykiety z nadrukiem CMYK czy PANTONE

Etykiety z nadrukiem CMYK czy PANTONE. Od pojektanta etykiet zależy efekt końcowy. To Klient ma ostateczne słowo, i to on decyduje o ostatecznym efekcie. Może brać czynny udział akceptując efekty działania i zmiany wprowadzane przez projektanta i nanosić odpowiednie poprawki, albo biernie poczekać na otrzymanie produktu końcowego, którego efektu nie da się cofnąć. 

Wyjaśnijmy najpierw, skąd biorę się problemy z grafikami w poligrafii. W drukarstwie od lat stosowany jest skrót CMYK, gdzie z mieszanki kolorów Cyanu, Magenty, Yellow oraz Black można uzyskać dowolny odcień. Jeżeli przyjrzymy się wydrukowi z bliska pod lupką czy mikropskopem, możemy zobaczyć kropeczki w odpowiednich kolorach. Suma trzech składowych CMY powinna dać kolor czarny. Druk CMY nie jest idealny i po nadrukowaniu wszystkich kolorów otrzymuje się kolor brunatny. Dlatego dodatkowo stosuje się osobny kolor czarny, który ma temu zapobiec i nadaje wyrazistości i jakości.

Na maszynach fleoksograficznych lub cyfrowych, z połączenia tych 4 barw powstają obarazki, zdjęcia. Niestety nie da się uzyskać z CMYK-a np. kolorów złotego, srebrnego, pomarańczowych czy wszystkich określanych mianem wyróżniających się i jaskrawych. Gdybyśmy tylko mieli taką przestrzeń brawną jak CMYK, jak Klienci by wytłumaczyli, że chcą dany odcień zielonego koloru ? Skąd Klient by wiedział jaki chce kolor jednolitego tła ? Dlatego amerykańska firma stworzyła i opracowała standard o nazwie PANTONE (PMS). Wydała swój własny wzorzec kolorów zadrukowany dla różnych podłoży, ponieważ drukując tą samą farbą na papierze półbłyszczącym i na matowym, czy metalicznym, uzyskuje się inny efekt. Każdy może sobie zakupić taki wzornik dla danego podłoża i kierować się nim przy ustalaniu z drukarnią danych kolorów swojej etykiety. Taka standaryzacja pozwala się skutecznie komunikować między Klientem a Drukarnią. Wzorniki zwany czasami dla wygody PANTONIARKĄ, posiadają w zależności od zakupu, różne ilości kolorów / tonacji i oznaczone są numerem (np. 485C) oraz dodatkowym opisem. W podstawowym zestawieniu znajduje się najczęściej około 1760 barw, uzyskanych poprzez zmieszanie odpowiednich pigmentów. Projekty etykiet powstają na monitorach komputerów, i tu pojawia się poważny problem, ponieważ monitory przedstawiają barwy zupełnie inaczej w skali RGB. Odwzorowanie palety Pantone na skali CMYK i RGB nie jest łatwe. W praktyce oznacza to, że standardowy wydruk może kolorystycznie różnić się od tego, co projektant widzi na monitorze komputera. Jedynym wyjściem jest zaopatrzyć się w certyfikowany wzornik Pantone, który jest wykorzystywany jako pomoc w dobieraniu odpowiednich odcieni do projektów.

Obrazki drukujemy z CMYK, połączenia 4 barw, 4 polimerów, natomiast kolory konkretne uzyskujemy za pomocą farb z palety Pantone, które to muszą spełniać restrykcyjne standardy, dlatego niemal zawsze dają dokładnie taki sam odcień. Dzięki Pantone został rozwiązany problem powtarzalności kolorystycznej, i mamy pewność że drukarnia za każdym razem wydrukuje te same odcienie barwne. Do kontroli kolorów nadruku na etykiecie, wykorzystywane są spcjalistyczne narzędzia, jak spektrofotometr (miernik kolorów Pantone) czy automatyczna kontrola jakości AVT (kamera sprawdzająca czy każda odbitka nadruku jest taka sama jak wzorzec).

Jak to zwykle bywa trzeba sprowadzić wszystko do kwestii finansowej. Na maszynie fleksograficznej najczęściej zawsze są ustawione stacje CMYK, zalane są kałamarze z tymi farbami. Niestety PANTONE ma dużo ponad 1760 barw , nikt nie ma wszystkich kolorów zalanych w maszynie ani tym bardziej zmiesznaych farb. Najczęściej korzysta się z najpopularniejszych farb, które są na liście - PANTONE danej drukarni o ile ją oficjalnie upublicznia. Można oczywiście zamówić sobie farbę której nie ma na takiej liście, dodatkowo płatną. Każdy dodatkowy kolor to dodatkowy koszt, nie tylko samej farby ale również zalania jej w maszynie i czyszczenia, więc nie używa się ich zbyt często, a już na pewno nie do drukowania zdjęć. Kolory Pantone wykorzystuje się zazwyczaj do elementów wektorowych np. loga firmy, napisów (najczęściej drobnych małych), tła. Co bardzo ważne – kolorów Pantone nie używa się przy niskonakładowym druku cyfrowym – te maszyny pracują wyłącznie w CMYK-u. Tu jest przewaga techniki fleksograficznej nad cyfrową. 

Jeśli chcemy otrzymać jedną sztukę etykiety jako wzorzec, którego ma się trzymać drukarnia, wówczas zostanie on wykonany w druku cyfrowym tzw. PROOF. Niestety będzie to głównie wzorzec nadruku treści , a nie idealne odwzorowanie kolorsystyki nadruku, która jak już wspomniano wyjdzie inna w zależności od użytego podłoża np. Coated albo Uncoated. Papier powlekany pozwala osiąść farbie na powierzchni, dzięki czemu kolor jest głęboki i żywy. Papier niepowlekany wchłania farbę, przez co kolor jest mniej wyrazisty, przytłumiony. Przy jasnych barwach ta różnica będzie niewielka, ale zauważalna. Jednak przy ciemnych kolorach, może się okazać, że otrzymamy zupełnie inny odcień. 

Drukarnia BART zachęca do przyjeżdżania na akeptację druku do siedziby firmy, a jeśli to możliwe do akceptacji zdjęć choć i one nie oddają idealnie kolorystyki przedruku. 

Jak wobec tego dobrze zaprojektować etykietę ? Odpowiedź jest prosta, należy zaufać firmie i wysłać projekt do drukarni etykiet, tam projektaci etykiet wypytają o wszystko i na podstawie otrzymanych informacji zaproponują odpowiednie rozwiązanie.